بررسی تاثیر گروه درمانی شناختی بر اضطراب، عدم تحمل بلاتکلیفی، باورهای منفی در مورد خود و عزت نفس در افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر گروه درمانی شناختی بر اضطراب، عدم تحمل بلاتکلیفی، باورهای منفی در مورد خود و عزت نفس در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. روش تحقیق مطالعه¬ی حاضر از نوع شبه آزمایشی (تک گروهی) با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه¬ی دانشجویان دارای اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 93-92 تشکیل دادند و نمونه¬ی مورد مطالعه شامل 10 نفر از دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بودند که با استفاده از پرسشنامه تشخیصی اضطراب اجتماعی انتخاب شدند. روش نمونه¬گیری نیز به صورت هدفمند بوده است. برای جمع آوری داده¬ها از پرسشنامه های اضطراب اجتماعی، اضطراب تعاملی، عدم تحمل بلاتکلیفی، باورهای منفی در مورد خود و مقیاس عزت نفس استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون علامت دار ویلکاکسون استفاده شد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در متغیرهای اضطراب تعاملی، عزت نفس و باورهای منفی در مورد خود تفاوت معنی داری وجود نداشت ولی در مورد متغیرهای اضطراب اجتماعی و عدم تحمل بلاتکلیفی بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت بدین معنی که گروه درمانی شناختی بر اضطراب اجتماعی و عدم تحمل بلاتکلیفی بیماران تاثیر گذار بوده است؛ بنابراین گروه درمانی شناختی بر اختلال اضطراب اجتماعی تاثیر گذار بوده است.